Son yılların en sıcak Ağustos ayını geride bırakıp, Eylül ayına girerken, 7 Kasım 2010 tarihinde ülke genelinde yapılacak olan yerel seçimlere de, bir adım daha yaklaşmış olduk…

Belki, çoluk – çocuğunun yıllık nafakasını garantileme umuduyla, halen yaz işlerinin koşuşturması içinde olan sade Azınlık insanı, daha pek seçim havasına giremedi ama, politikayla uğraşanlar, çalışmalara çoktan başlamış durumdalar. Tüm başkan adayların, liste kurma çalışmaları son hızla, devam ediyor. Liste başkanları, seçilmeyi garantileyebilmek adına, oy potansiyeli yüksek adayları, bir bir listelerine dâhil ediyorlar…

Ancak, Gümülcine’de kurulma kararı alındığı söylenen bizim şu “Bağımsız Azınlık Listesi”nden, henüz daha bir ses çıkmış değil… Evet; belki kişiler veya toplumlar açısından, herhangi bir işe başlamanın ilk şartı, başarmanın ise yarısı, o iş hakkında önce karar almaktır. Fakat şu gerçeği de, unutmamak lazım: Alınan kararlar, belli bir plân ve program dâhilinde, somut olarak ve de zamanında uygulamaya geçirilemezse, o zaman bu kararların, ne kişiler, ne de toplumlar açısından, pek bir getirisi olmaz…

Onun için, Gümülcine’de kurulacağı söylenen şu “Bağımsız Liste” bilmecesinin de, Azınlık içerisinde bir an önce, netleştirilmesi lazım. Gerçi bu gibi işler, bu kadar kısa sürede karar verilecek bir konu değildir ama, şimdilik buna, hiç girmeyelim… Madem bu iş, seçime 2 ay gibi kısa bir süre kala gündeme geldi, o halde bunu, hemen neticelendirmek lazım. Yani, bu liste kurulacak mı, kurulmayacak mı?

Çünkü, Azınlık içerisinde konuştuğumuz kimi kişiler, bu listenin kesin olarak kurulacağını söylerken, kimileri ise, bu oluşumdan vazgeçildiğini dile getiriyorlar. İşte bu nedenle, eğer bu liste kurulacak ise, hemen açıklanmalı ve bu listenin gerekçeleri de, açıkça ortaya konarak, Azınlık insanının kafasındaki soru işretleri, ortadan kaldırılmalıdır. Kaldırılmalıdır ki, çoğu Azınlık insanının partilere körü körüne bağlı olduğu günümüzde, yeterli sayıdaki seçmeninin desteği alınabilsin ve bu sayede de, hedeflenen başarıya, ulaşılabilsin…

Yoksa işin içinde: “Dimyat’a pirince giderken, evdeki bulgurdan da, olmak” var hani!..