Türkiye ile Yunanistan arasındaki iyi ilişkilerden, işbirliğinden ve barıştan en çok Batı Trakya Türkleri sevinir. İki ülke arasındaki gerginlikten de bugüne kadar en büyük zararı yine Batı Trakya Türkleri görmüştür.

Anavatan ile vatan arasındaki ilişkilerin düzelmesi azınlık sorunlarının çözüme kavuşacağı ümitlerini arttırmıştır her zaman. Son yıllarda böyle bir dönemi yaşıyoruz. Türkiye ile Yunanistan arasında 1999 depremlerinden sonra başlayan yakınlaşma süreci son 4 – 5 yıldır daha da arttı. Hatta iki ülke stratejik ortaklık ve işbirliği kavramları üzerinde durarak, bu işbirliğini geliştirmeye ve derinleştirmeye çalışıyor. Türk ve Yunan hükümetlerinin yılda bir kez ortak bakanlar kurulu toplantısı yapma kararı buna en iyi örnek.

İki ülke arasındaki ilişkilerde işbirliğini, özellikle de ekonomik ve ticari alandaki ilişkilerin geliştirilmesi için daha çok çabayı sarfeden taraf Türkiye olmuştur ve olmaktadır. Ekonomik alanda işbirliğini gelişirme amacıyla Türkiye’nin ortaya koyduğu çabaları hepimiz görmekteyiz. Türkiye Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Mayıs ayındaki resmi ziyaret hala hafızalarımızda.

Ekonomik alanda işbirliğine son örnek Gümülcine’de yaşandı. Türk tarafının insiyatifiyle ilki Edirne’de yapılan Birinci Bölgesel İşbirliği Forumu’nun ikincisi Gümülcine’de yapıldı. Hiç beklenmediği kadar Türk işadamı Gümülcine’ye geldi.

Ancak bu konuda henüz bir eksikliğin olduğunu görmek mümkün. O da Türkiye ile ekonomik işbirliği veya ortaklık konusunda Yunanistan’ın hala ‘çekimser’ davranıyor olmasıdır. Bu konuda mevcut ‘tedirginliğin’ ortadan kalktığını söylemeyi isterdim ama ne yazık ki bunu söylemek mümkün değil.

Bu ‘çekimserlik’ veya bu ‘‘korku’ sınır bölgelerinde örneğin Batı Trakya’da çok daha fazla hissediliyor ve dillendiriliyor. Bakın geçen hafta Gümülcine’de yapılan ekonomik işbirliği forumunda konuşan Hükümet Sözcüsü ve Rodop milletvekili Yorgos Petalotis nasıl bir ifade kullandı. Petalotis’in ifadesi şöyle: “Ulusal çıkarlarımızın teminat altına alınması önkoşuluyla ekonomide büyük hamleler yapabiliriz. Bizim için gerekli ve çiğnenemez önkoşul olan ulusal çıkarlarımızın teminat altına alınmasıyla ekonomide hakikaten büyük hamleler yapabiliriz. Halklarımıza karşı bunu borçluyuz.”

Petalotis’in bu ifadesi aslında bir çok şeyi anlatıyor. Ülkemiz Yunanistan’ın neden hala ekonomik anlamda işbirliği çağrılarına gereken ‘sıcaklıkla’ yanıt vermediğini açıklıyor. Ne yazık ‘korku’ sendromunun hala etkili olduğuna şahit oluyoruz.

Bu arada hafta içinde konumuzla doğrudan olmasa da, dolaylı olarak bağlantılı çok ciddi bir gelişme yaşandı. Ermenistan Serz Sarkisyan’ın Atina ziyareti sırasında Cumhurbaşkanı Karolos Papulias’ın bazı ifadeleri var ki; dostluk yapmak istediğiniz bir ülkeye söylenmesi gereken sözlerin çok çok uzağında. Papulias, Ermeni mevkidaşını kabulünde Türkleri kastederek “Aynı barbar tarafından katledildik” şeklinde bir ifade kullandı. Neredeyse tüm basın Ermeni Cumhurbaşkanı’nın ziyaretinden çok bu sözleri ön plana çıkardı. Sarkisyan’da bu Papulias’ın bu ‘pasını’ boş çevirmedi ve “Türklerin çok zor bir komşu olduğunu” söyledi.

Cumhurbaşkanı Papulias’ın sözlerini duyanlar, dostluk ve işbirliği yapmak istediğiniz bir millete söylenen sözler değil, düşman olduğunuz bir millete söylenen sözler olduğuna emindirler. Zira bu sözler geçmişin karşılıklı acılarını unutmak isteyerek, birlikte geleceğe bakmak isteyen bir anlayıştan çok ama çok uzak.

Türkiye ile Yunanistan arasındaki işbirliği ve iyi komşuluk ilişkisinde arzu edilen düzeye varabilmek için ‘endişelerden’ ve ‘çekincelerden’ kurtulmak gerekir diye düşünüyorum.

Son bir haftada yaşanan bu iki olayı düşündüğümde -son yıllarda oluşan ılımlı havaya ve beklentilere rağmen- Batı Trakya Müslüman Türk Toplumu’nun sorunlarının neden hala çözüme kavuşmadığını daha iyi anlıyorum. Ne dersiniz haksızmıyım?

* * *